Post van het kwartaal

[Twain]

Post van het Kwartaal

Hallo mede forumers, omdat wij het als GF enorm leuk vinden dat jullie allemaal zo massaal posten op ons mooie forum, hebben we besloten om de leukste/ grapigste/droevigste /zieligste / of gewoon de mooist geschreven post nogmaals in het zonnentje te zetten. Voor hem of haar is dus de oneindig grote eeuwige roem en een klein prijsje, aangeboden door GF.

Daar hebben we jullie hulp bij nodig, lees je een post waarvan je denkt dat deze nogmaals onder de aandacht mag worden gebracht, laat het even weten via een pm of mail.

Hoe gaat het in zijn werk?

1 Jullie nomineren berichten van mensen:
Dat kan hieronder in het topic of via een pm naar mij, het liefst zien we een link naar de post en een beschrijving waarom je hem/haar nomineerd.

2 Dan maakt de jury uit alle inzendingen een short list.
Mocht het zo zijn dat er een jurylid is genomineerd, dan zal deze zich terug trekken voor die stemronden. De jury kijkt naar orginaliteit, rede van nominatie en diepgang

3 We posten de shortlist op het forum, waar we allemaal kunnen stemmen op onze favoriet.

4 De winnaar krijgt naar keuze een GF raamband of sticker.

N.B. Mocht het zo zijn dat je iemand wilt nomineren die al is genomineerd, dan hoeft dat niet, het mag wel, zeker als je een andere motivatie hebt.

[Twain]

voor deze aftrap mag je berichten nomineren vanaf 1 januari 2013

[Twain]

ik trap af met de post van menno3x8g. vanwegen de manier van schrijven , dit terwijl zijn bloed zou moeten koken op dat moment.

http://www.galant-fans.nl/forum/viewtop ... 048#p11048" onclick="window.open(this.href);return false;

14.jpg

15.jpg

16.jpg

Hartje winter ligt Sophia stil op de stenen. Haar ogen zijn neergeslagen. Een zachte en koude sneeuwdeken bedekt haar top en flanken. Het lijkt een vorm van bescherming. Het zou echter ook de ultieme vorm van eeuwige conservering kunnen zijn. Er is geen teken van leven te bespeuren: geen beweging, geen geluid, geen licht. Twee draadjes lopen als een infuus naar haar binnenste, een rode en een zwarte. Als je heel aandachtig zou luisteren, dan zou je toch een zacht gezoem kunnen waarnemen. Het komt van een donker kastje aan het andere eind van de draadjes. Een rood lampje knippert. Wat betekent dat? Is het de sleutel tot wederopstanding? Of is het … de waakvlam, aangestoken op het tijdstip van overlijden om de transitie te vergemakkelijken?

Ergens in het noorden zitten twee mensen om tafel. Een kale lamp dimt op onwillekeurige momenten en schijnt op volgeschreven papieren.
‘Dit gaat eraf, en dit, en dit …’
‘Kunnen we niet betalen man, laat dat erop.’
‘Als we het nou zo en zo doen, dan kan het wel.’
‘Ja, verd md, je hebt gelijk, doen we!’
De wind giert om de hoeken van het huis. Binnen vindt koortsachtig overleg plaats. Plannen worden gesmeed. Met de juiste diagnose, beleid en een vaste uitvoerende hand moet het mogelijk zijn. Ze zal als een fenix herrijzen, mooier en grootser dan ooit. Er zullen keuzes gemaakt moeten worden, dat wel. Een stappenplan wordt opgesteld. Eerst de vitale delen veiligstellen, en daarna verder kijken …

Op hetzelfde moment vormen zich voetstappen in de sneeuw. Een wezen, jawel een mens, nadert. Hij kijkt om zich heen en blijft stilstaan aan de bestuurderskant. Met zijn mouw veegt hij de sneeuw van de zijruit. Hij mompelt iets over een stuur dat er niet is en iets anders dat er wel is. Hij haalt een voorwerp uit zijn zakken. Even later valt een mengeling van sneeuw en glas op de, naar nu blijkt, bijrijdersstoel. Het knispert als de man erop plaatsneemt. Hij haalt nog een voorwerp uit zijn zakken. En hij pookt en pookt tot er een gat ter grootte van 2 DIN in de middenconsole gaapt.

Een seconde later verwijdert een schim zich snel van de plek des onheils. De kou sluipt door de open deur dieper en dieper naar binnen. De draadjes zijn los, het gezoem is gestopt, het lampje is uit. De plannen zullen bijgesteld moeten worden.

[Neo--]

Hier sluit ik mij bij aan Twain, dit stuk is toch wel het mooist geschreven! En net wat jij ook al aan geeft, dit terwijl zijn bloed moet koken!

[Marv46]

Zo te zien is de post van CvW nog niet genomineerd, dus bij dezen:

Locatie: klikkerdeklik

De reden: Bij dergelijk lange verhalen op een forum is er vaak "iets" aan de hand. Na enkele zinnen gelezen te hebben, vraag je je af wat er verderop in het verhaal gaat gebeuren om zo'n lang verhaal vermeldenswaardig te maken op een forum. Tijdens het lezen begon er van alles door mijn hoofd te spoken: Zou Cees die geweldig mooie Galant van hem in de prak hebben gereden? Zal Cees flinke problemen met de politie krijgen? De spanning wordt gedurende het verhaal langzaam opgebouwd alsof je een volwaardig thriller aan het lezen bent. Als je dan bij de laatste alinea aankomt is de spanning om te snijden en eindigt het verhaal met een behoorlijke anticlimax, hoewel ik er in enkele opzichten ook een zeer goede climax in zie.

Uiteindelijk blijkt het verhaal qua inhoud amper vermeldenswaardig te zijn voor een auto forum, maar het is hem juist de manier van vertellen waardoor ik dit één van de mooiste posts ooit vindt. En juist dit soort verhalen laten zien wat voor soort mensen Petrolheads zijn: Waar een gemiddelde bestuurder simpelweg de pubers naar huis brengt, beleeft een Petrolhead een waar avontuur met zijn auto en wordt het naar huis brengen zelf ondergeschikt, vrijwel onbelangrijk, aan het rijden met de auto. Als Cees op dat moment bijvoorbeeld een Prius had gereden, dan zou dit prachtige verhaal waarschijnlijk nooit verschenen zijn.

Zaterdagnacht. Het is ruim na twee uur als ik over de brug rij richting het dorp. Ik heb er een rit naar Brabant op zitten om vier pubers op te halen van een hardstyle feest. Ze zitten op hun gemakkie op de achterbank en naast mij op de bijrijdersstoel. Ik laat de Galant uitrollen op het lange stuk dat vanaf de hoge brug naar beneden gaat richting het dorp. Onderaan moet ik linksaf, onder het viaduct door. De handel van de automaatbak schuif ik naar rechts. Met een lichte tik richting de “-“ lock ik de automaat in de 2e versnelling zodat ik op de motor afremmend uit kan rollen richting de stoplichten. “Hoef ik niet zoveel te remmen zodirect” is mijn gedachte. We zijn de stoplichten genaderd tot zo’n honderd meter afstand als er links onder het viaduct vandaan een witte Golf tevoorschijn komt. De auto is rijkelijk voorzien van blauw-oranje bestikkering en heeft de welbekende blauwe lichtbalk op het dak. Hij draait linksaf. “Mooi, die ben ik kwijt. Gaat zeker bij het station kijken” .

Mijn stoplicht verspringt ondertussen van rood naar groen, ik mag door. “Hmm, de olie is warm, er is geen ander verkeer en de heren zeuren me al tijden aan mijn kop. Let’s do it!”. Ik laat de snelheid een stuk verder zakken als nodig is voor deze bocht. Een korte beweging van de versnellingspook naar achteren zorgt voor het verspringen van het groene lampje in de display van “2” naar “1”. “Bijna 3000 toeren, ideaal” schiet door mijn gedachten. De witte Golf is ondertussen uit het zicht. Die is verdwenen in een andere richting en heeft de eerste bocht alweer genomen. Ik stuur in en laat de Galant soepel de bocht aansnijden. Onder het viaduct gekomen trap ik het gaspedaal vast op de bodem. De Galant schiet vooruit. De toerenteller gaat met een rotgang richting de hogere getallen en ondertussen galmt er een prachtige V6 jank vanuit de uitlaat de nachtelijke stilte in. In mijn achteruitkijkspiegel zie ik 3 paar glimmende ogen en big smiles. Een zacht “Wow!” probeert de acceleratie van de auto in te halen richting de voorstoelen. Ik trek de versnellingshandel terug naar links. De 1e versnelling is te lang voor de geldende maximumsnelheid alhier dus terug maar weer naar “hoe het hoort”. Tsja, je moet als vader toch het goede voorbeeld geven is mij altijd verteld. De schakelcomputer neemt direct mijn werk weer over en zet de automaatbak in zijn 4e versnelling. Zachtjes zoevend rijden we het dorp verder door naar het afleveradres van 3 van de heren.

“We zijn er bijna mannen” meldt ik om ze weer helder te krijgen op de achterbank. Ik draai “hun” straat in. Links ligt een sloot met daaromheen een klein parkje. Aan de andere kant van dat parkje loopt de straat die de andere richting uit gaat. Vanuit mijn ooghoeken zie ik daar 2 koplampen aankomen. “Verrek, denk ik, da’s die politieauto. Die hebben de gang er in gehouden in het dorp anders hadden ze hier nooit kunnen zijn”. 20 meter verder stop ik en laat 3 heren uitstappen. Ze zijn nog uitgelaten van het geslaagde feest en beginnen spontaan een dansje te maken op de muziek die nog steeds door hun hoofd galmt. “Bedankt voor het rijden en welterusten” vormt het afscheid. Ik kijk in mijn spiegel en laat de rem los. Langzaam begint de 8G te rollen. “Krijg nou wat, lampen! Daar komt een auto aan. Verrek, da’s die politieauto” zeg ik tegen mijn zoon die nog naast mij zit. “Die is op zoek naar ons, let maar op. Hebben ze ons gehoord in het dorp, of zijn ze sowieso nieuwsgiering naar verkeer op dit tijdstip” vraag ik mij af. Omdat de 3 heren vrolijk staan te dansen op de stoep maakt de Golf een tussenstop. Ik laat de Galant rustig doorrollen richting huis, 2 straten verderop.

Omdat ik geen zin heb in een controle op dit tijdstip geef ik iets meer gas terwijl ik ruim onder de geldende maximum snelheid blijft. Linksaf, rechtsaf, bochtje naar links en daar komt onze oprit in zicht. Zodra ik binnen bereik ben druk ik op de knop van de afstandsbediening. De garagedeur komt in beweging en draait omhoog. Een blik vooruit en in de achteruitkijkspiegel leert mij dat er geen ander verkeer in de straat is. Ik draai de Galant voor de oprit en zet de automaat in “R”. “Doe de lichten vast uit” schiet door mijn hoofd. Met de linkerhand draai ik routineus de verlichting uit ondertussen achteruit rijdend richting de garage. Vanuit mijn rechterooghoeken zie ik een auto de straat in draaien, 100 meter verderop. “Daar heb je ze” zegt mijn zoon droogjes. “Maar niet voor mij” is mijn aanvulling op zijn opmerking. De Galant schuift ondertussen de garage in. Als hij halverwege is druk ik alweer op de afstandsbediening. De garagedeur begint aan zijn sluitprocedure terwijl ik de Galant op zijn plek strak langs de muur in de garage parkeer. Het sluit dit keer prachtig op elkaar aan; de inparkeerprocedure en het sluiten van de deur. Op het moment dat de deur met een lichte piep op zijn sluitpunt aankomt draai ik de contactsleutel om. Het is direct stil in de garage op enkele warmtetikjes van de uitlaat na. Enigszins gedempt door de garagedeur horen we een Golf langzaam door de straat rijden. Het geluid verdwijnt verderop in de bocht en de stilte keert terug voor onze deur..........

[KNOEI 8G]

Toneburst had op GF 1.0 ook een geweldige verhalen bundel gecreeerd in zijn projectentopic. Jammer dat hij hier niet meer zo actief is....

[foks]

Ik wil natuurlijk bij deze het zonnebrillenhoudertopic nomineren

Als je de brilhouder verwijdert, heb je gewoon een DIN opening voor 3x 52 mm klokjes.

waar moet ik dan mijn bril laten?

[Twain]

via de pm is cees vs autoweek ook nog getipt.

En het klopt, cees heeft ons allemaal weken lang bezig gehouden met zijn autoweek artikel.

http://www.galant-fans.nl/forum/viewtop ... eek#p11071" onclick="window.open(this.href);return false;

[menno3x8g]

Mijn nominatie wordt:

helaas distributie riem van de dai geklapt. Dan maar met de andere jap de eerste jap maar even wegbrengen.
maar owwwww wat lag ze op d'r dikke reet

is te vinden op viewtopic.php?f=11&t=420#p11043

Kijk: ik vind het al bijzonder om een vrouw aan te treffen op een autoforum, en dan ook nog dit commentaar te lezen. Dan vind ik dit een aparte foto, kijk er maar eens goed naar. En tenslotte: de foto heeft de nodige reacties losgemaakt en een stuk duidelijkheid gegeven over hoe het nu met die aanhangers zit.